Kompendium leczenia złamań kości i ręki

Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna Kończyna górna i obręcz barkowa BOiT-I-1

Poznań 2012, wydanie 1, format 145 x 205, objętość 55 str., oprawa miękka

Złamania kości ręki (śródręcza i paliczków) są bardzo częste (ok. 10% wszystkich złamań szkieletu), stanowiąc znaczące obciążenie dla ambulatoriów i oddziałów chirurgicznych. Ponieważ w większości przypadków dotyczą one osób w młodym wieku, są także powodem znacznej niezdolności do pracy. W praktyce każdy lekarz - chirurg ogólny lub ortopeda, a częściej adept w tych specjalnościach zajmujący się pacjentami w ambulatorium lub szpitalnym oddziale ratunkowym, spotyka się codziennie ze złamaniami w obrębie ręki. Ze względu na swoją powszechność są one uważane za nieskomplikowane i łatwe do leczenia, co nie zawsze jest prawdą. Ponieważ złamaniami w obrębie ręki najczęściej zajmują się chirurdzy ogólni i ortopedzi, dla których jest to zwykle tylko margines ich codziennej działalności, istnieje potrzeba uświadomienia tym grupom specjalistów pewnych odmienności, jakie cechują rękę w porównaniu do innych kończyn. Bez tej wiedzy i stosując wyuczone w czasie studiów i specjalizacji te same reguły postępowania wobec wszystkich złamań, łatwo narazić pacjenta na szkodę, najczęściej w postaci czasowego upośledzenia funkcji ręki, przedłużonego okresu dochodzenia do pełnej sprawności i aktywności zawodowej, a niekiedy nawet trwałego uszczerbku zdrowia. Taka była intencja napisania tego opracowania.
Andrzej Żyluk