Retoryka w turystyce

średnia: 0.0 ocen: 0

20,00 PLN

Produkt dostępny!

Zasoby dotyczące bezpieczeństwa i produktów

Załączniki bezpieczeństwa

Załczniki do produktu

Załączniki dotyczące bezpieczeństwa produktu zawierają informacje o opakowaniu produktu i mogą dostarczać kluczowych informacji dotyczących bezpieczeństwa konkretnego produktu
Informacje o producencie

Informacje o producencie

Informacje dotyczące produktu obejmują adres i powiązane dane producenta produktu.

AWF Wrocław
Osoba odpowiedzialna w UE

Osoba odpowiedzialna w UE

Podmiot gospodarczy z siedzibą w UE zapewniający zgodność produktu z wymaganymi przepisami.

Autor, Redaktor: Małgorzata Maria Bogdan

Waga produktu: 0.26 kg

Realizacja zamówienia: 2 dni

EAN: 9788364354472

Wysyłka od: 9.00 PLN

Wydawca: AWF Wrocław

KUP TERAZ!

Berelson i Steiner (1964: 527) definiują komunikację jako „transmisję informacji, umiejętności, pojęć, idei, uczuć itp. za pomocą symboli tworzonych przez słowa, dźwięki, obrazy czy dotyk". Ujęcie prakseologiczne komunikowania kładzie nacisk na działania celowe, zorientowane na osiągnięcie konkretnego wyniku (np. wywarcie wrażenia), co też obliguje do rozpatrywania tego procesu w aspekcie jego sprawności i dążenia do usprawniania (Łasiński, Chmielewska i Głowicki, 2004). Sytuacja wzajemnego kontaktu między jednostkami określana jest mianem interakcji (Oyster, 2002), a najmniejszą jednostką tworzącą interakcję jest wymiana słowna (Baylon i Mignot, 2008). W trakcie wycieczek turystycznych interakcje występują pomiędzy przewodnikiem a wycieczkowiczami, pomiędzy wycieczkowiczami wewnątrz grupy, a także między wycieczkowiczami lub przewodnikiem a okolicznymi mieszkańcami, przy czym sposób komunikowania się przewodnika z grupą powinien sprzyjać interakcyjności. Rozważania podjęte w niniejszej monografii dotyczą komunikacji interpersonalnej w turystyce. Dominującą formą komunikowania w codziennej pracy przewodnika jest wystąpienie publiczne. Przewodnik oprowadzający wycieczkowiczów po danym rejonie dokonuje prezentacji, która „w procesie komunikowania jest planowym i systematycznym sposobem oddziaływania na określoną grupę w sposób bezpośredni" (Łasiński, 2000: 63). Wystąpienie przewodnika turystycznego nosi wszystkie znamiona wyżej zdefiniowanej prezentacji, choć nie jest to typowa prezentacja audytoryjna. Prezentacja miasta w trakcie wycieczki jest wydarzeniem więcej niż tylko interakcyjnym. Znacznie bardziej aktywizuje ona uczestników (słuchaczy) niż prezentacja w warunkach audytoryjnych albo scenicznych, dlatego że mają oni możliwość odbierania przekazywanych przez przewodnika (prezentera) treści za pomocą wszystkich swoich zmysłów. Dodatkowo robią to w sposób dynamiczny, ponieważ wciąż się przemieszczają, podążając za prezenterem. „Niemal w każdym momencie doświadczenia turystycznego różne zmysły współpracują ze sobą, budując świadomość zlokalizowanych w czasie i przestrzeni ludzi i rzeczy. Na doświadczenie turysty składają się nie tylko krajobrazy (i sceny miejskie), ale również kombinacje dźwięków (jak we współczesnej turystyce kubańskiej, zwłaszcza w kontekście filmu Buena Vista Social Club), bukiety zapachów (np. podczas leśnych wędrówek [...]), doznania smakowe (szczególnie od czasów wynalezienia pod koniec XVIII wieku restauracji, zob. Spang, 2000) i geografia dotyku (np. podczas wspinaczki [...])"* (Urry, 2007: 231).

Spis treści:

WPROWADZENIE 5
Komunikacja interpersonalna w turystyce 5
Rozważania nad komunikacją interpersonalną w obsłudze ruchu turystycznego 6
1. CHARAKTERYSTYKA ZAWODU PRZEWODNIKA TURYSTYCZNEGO -PRZYKŁADY ZE ŚWIATA 12
1.1. Geneza, struktura i metaforyka przewodnictwa turystycznego 12
1.2. Wyzwania w zawodzie przewodnika turystycznego 15
1.3. Metody pracy przewodników z różnych stron świata 19
1.4. Jakość w usługach przewodnickich 26
1.5. Misja przewodnika turystycznego 28
2. RETORYKA W KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ 30
2.1. Charakterystyka perswazji 30
2.2. Charakterystyka kanałów komunikowania 35
3. KOMUNIKOWANIE INTERPERSONALNE PODCZAS WYCIECZKI TURYSTYCZNEJ - UJĘCIE SYSTEMOWE 50
4. ZAŁOŻENIA BADAWCZE 59
4.1. Cel pracy 59
4.2. Materiał badawczy 60
4.3. Metodyka badań 63
4.4. Organizacja badań 66
4.5. Aspekty etyczne 68
5. WYNIKI 72
5.1. Analiza wystąpień przewodników 72
5.2. Omówienie i interpretacja wyników 72
5.2.1. Techniki i taktyki komunikacyjne stosowane przez przewodników 72
5.2.2. Obszary działań przewodnika determinujące skupienie uwagi grupy wycieczkowej 117
5.2.3. Zachowania turystów stanowiące ocenę przekazu przewodnika 129
ZAKOŃCZENIE 131
Bibliografia 133
Indeks osobowy 141
Indeks rzeczowy 144
Wykaz rycin i tabel 146 Summary 148