Domowe żywienie dojelitowe pacjentów dorosłych

Podawanie mieszaniny odżywczej do przewodu pokarmowego przez sztucznie wytworzony dostęp (zgłębnik lub przezskórną przetokę) jest optymalnym sposobem żywienia chorych, którzy nie mogą jeść w sposób naturalny (gryźć, połykać, przemieszczać kęsy pokarmu przez przełyk do żołądka, następnie do dwunastnicy i jelita) z powodu czynnościowych lub organicznych zaburzeń wymienionych czynności. Występują one najczęściej w przebiegu chorób nowotworowych (guzy głowy i szyi, przełyku, żołądka), neurologicznych (dysfagie neurogenne), powikłań urazów (oparzenia chemiczne przewodu pokarmowego). U znacznej części chorych zaburzenia te mają charakter przewlekły lub nieodwracalny. W tych przypadkach konieczne jest utrzymywanie sztucznego żywienia do przewodu pokarmowego, określanego jako żywienie dojelitowe lub enteralne, długotrwale, często do końca życia chorego.
Domowe żywienie dojelitowe pacjentów dorosłych to druga po Domowym żywieniu pozajelitowym publikacja opracowana przez specjalistów i pionierów żywienia klinicznego, którzy pragną przyczynić się do podniesienia poziomu wiedzy na temat tej dynamicznie rozwijającej się dziedziny wśród personelu medycznego oraz osób stosujących tę metodę w warunkach domowych.
Publikacja skierowana jest przede wszystkim do przedstawicieli specjalności, w których leczenie żywieniowe dojelitowe jest istotnym elementem codziennej praktyki klinicznej:: chirurgów, onkologów, internistów, neurologów, laryngologów, geriatrów, specjalistów medycyny paliatywnej i długoterminowej, jak również innych osób, które poszukują wiedzy, zwłaszcza praktycznej, koniecznej do prawidłowego prowadzenia żywienia dojelitowego w każdych okolicznościach