Przewodnik leków psychotropowych 2018 Tom 1

Dlaczego „Przewodnik leków psychotropowych 2018”? Cóż, tytuł odzwierciedla zawartość książki i to, jak powinno się jej używać, ale te zasady niewiele się zmieniły w ciągu ostatnich 25 lat. Książka jest „przewodnikiem”, ponieważ zawiera ogólne zasady, listy, zagadnienia, porady i odnośniki do tekstów źródłowych, które mogą być pomocne w podejmowaniu decyzji klinicznych, ale i kieruje dalej, wskazując, gdzie można zdobyć bardziej szczegółowe informacje. Niemożliwe jest bowiem, by w kilku zdaniach zawrzeć wszystkie subtelności prac badawczych, opisów przypadków czy prac przeglądowych. Na przykład w tym wydaniu po raz kolejny dodałem ponad 2000 nowych odnośników do tekstów źródłowych. Jeśli spędziłbym kilka godzin na lekturze i szczegółowej analizie każdej wspomnianej tu pracy, to nigdy nie ukończyłbym tej książki. Dlatego przed podjęciem jakiejkolwiek ważnej decyzji należy sięgnąć do tekstów źródłowych. Będę ogromnie wdzięczny za wszelkie rady i wskazówki dotyczące artykułów, które przyjąłem bezkrytycznie, nieopatrznie pomijając zawarte w nich błędy, tendencyjność, czy uwzględniając zdublowane opracowania.

Warto wspomnieć, że niniejsza publikacja jest w pełni niezależna. Nie korzystałem z pomocy sponsorów ani wsparcia finansowego. Nikt nie miał też wpływu na treść tej książki, będącej efektem wyłącznie mojej własnej pracy.

JAK KORZYSTAĆ Z KSIĄŻKI…
„Przewodnik leków psychotropowych 2018” jest ułożony w taki sposób, aby pomóc rozwiązać konkretne problemy i dokonać jak najlepszego wyboru leku:

Tom 1:
Rozdział 1: spośród wymienionych zaburzeń psychicznych wybierz to, które chcesz leczyć. Rozważ dostępne opcje farmakoterapeutyczne: leki z BNF, leczenie skojarzone oraz niezarejestrowane metody terapeutyczne
Rozdział 2: stanowi pomoc w wyborze właściwego leku i jego dawki, jeżeli taki wybór istnieje lub jest konieczny
Rozdział 3: stanowi pomoc w wyborze leków w specyficznych grupach pacjentów

Tom 2:
Rozdział 4: umożliwia sprawdzenie interakcji lekowych
Rozdział 5: pozwala na weryfikację, czy problem psychiczny nie jest wywołany stosowaniem leków Rozdział 6: stanowi pomoc, gdy lek wprawdzie działa, ale jego skuteczność ograniczają działania niepożądane Rozdział 7: zawiera informacje historyczne i wszystkie inne, dla których nie znalazłem innego miejsca

Do posługiwania się tą książką niezbędny jest pewien minimalny zasób wiedzy. Zaleca się również, o ile pozwala na to czas, sprawdzanie informacji w tekstach źródłowych. Pozycje piśmiennictwa to najnowsze rzetelne artykuły przeglądowe lub prace zawierające konkretne informacje naukowe.

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać, sięgając do cytowanych prac, a także zapoznając się z publikacjami wymienianymi w ich bibliografii. Lista publikacji i tekstów źródłowych jest tak kompletna, jak to tylko było możliwe, ale nie twierdzę, że jest pełna, podobnie jak niniejsza książka nie stanowi tak wszechstronnego omówienia danego tematu jak wyszukiwarka Medline. To, że dany lek jest zamieszczony w „Przewodniku…”, nie oznacza, że jest on zarejestrowany w kraju Czytelnika ani że jego stosowanie jest bezpieczne. Wszystkie zamieszczone informacje są prezentowane w dobrej wierze. W całej treści książki starałem się być tak obiektywny, jak to tylko możliwe. Wyrobienie sobie opinii na dany temat zależy wyłącznie od Czytelnika. Mogę jedynie mieć nadzieję, że treść książki i teksty źródłowe, do których odsyłam, wskażą Czytelnikom właściwą drogę, a czas zaoszczędzony na szukaniu artykułów będą mogli poświęcić na przemyślenia. Część artykułów pochodzi ze specjalistycznych czasopism, czego nie dało się uniknąć, ale tam, gdzie było to możliwe, w pierwszej kolejności cytowałem bardziej dostępne czasopisma. Jeżeli jedyny artykuł na temat stosowania danego leku pochodzi z nieznanego lub wydanego bardzo dawno temu czasopisma, może to nam wiele powiedzieć na temat wartości tej pracy.

ZMIANY W TYM WYDANIU
Zmian dokonano we wszystkich rozdziałach (jak zawsze oznaczono je „*”). Najważniejsze z nich to uwzględnienie loksapiny w formie wziewnej oraz paliperidonu podawanego w formie iniekcji co 3 miesiące. Rozdział 2. został poddany gruntownej analizie (dziękuję, Elaine). Leki przeciwpsychotyczne, nasenne i przeciwlękowe zostały zaszeregowane do grup według kryteriów bardziej mechanistycznych niż marketingowych. Pozostaje to w zgodzie z koncepcją nomenklatury opartej na neuronaukach (NbN-2, neuroscience-based nomenclature), która, choć wciąż niedoskonała i stale rozwijana, lepiej odzwierciedla podobieństwa i różnice między lekami niż ich tradycyjny podział na grupy.

PODZIĘKOWANIA
Napisanie i ciągłe uaktualnianie książki, począwszy od jej próbnego i amatorskiego wydania w 1989 roku, to ogromne wyzwanie, które wymaga ode mnie maksymalnego zaangażowania i zapału, nie wspominając o zaangażowaniu osób, które mi w tym towarzyszą. Dlatego też ciągła pomoc, zachęta, konstruktywna krytyka i rady, które otrzymuję od kolegów i korespondentów na całym świecie, są dla mnie bezcenne, jednocześnie stanowiąc wielką nagrodę. Cudownie jest mieć świadomość, że „Przewodnik...” przyczynił się do poprawy farmakoterapii wielu osób chorych psychicznie „nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale i na całym świecie”. Chciałbym podziękować wielu członkom College of Mental Health Pharmacy (CMHP) oraz British Association for Psychopharmacology (BAP) za ich nieustanny entuzjazm, zachętę i wsparcie. Jak zawsze, muszę podziękować licznym farmaceutom i dawnym współpracownikom z Norfolk and Suffolk NHS Foundation Trust (NSFT) za to, że wciąż mają do mnie cierpliwość. Specjalne podziękowania przekazuję najlepiej ocenianemu Wydziałowi Farmacji Uniwersytetu Wschodniej Anglii za obdarzenie mnie tytułem profesora honorowego. Chciałbym również podziękować wielu osobom, które dostarczyły mi informacji zwrotnych na temat treści tej książki i/lub tym, które w ćwierci miliona jej słów dopatrzyły się niejasności, a były to: Elaine Linderman, David Nutt, Ariel Hubbert, Richard Owen, Natalie Donald, James McCarthy, Brittany Ashcroft i prawdopodobnie jeszcze wiele innych.

Dziękuję Johnowi Tamsowi, London Grammar i Absolute Radio za dotrzymywanie mi towarzystwa, zwłaszcza w czasie korekty tekstu; Ossi’s z Prince of Wales Road w Norwich za moje poniedziałkowe pizze wegetariańskie; Binkiemu za to, że był tak wspaniały i mogłem z nim pracować; moim Rodzicom za okazywane zainteresowanie i Jill za to, że ze mną wytrzymuje.

Stephen Bazire BPharm, FRPharmS, DipPsychPharm, FCMHP, MBE Honorary Professor, School of Pharmacy
University of East Anglia, Norwich NR4 7TJ, England
Director, Mistura Enterprise and Informatics, Ashington, Northumberland Trustee, Norwich and Central Norfolk Mind
Strona ułatwiająca osobom korzystającym z usług medycznych wybór leku: www.choiceandmedication.org

Spis treści: