Katowice 2002. Wyd. 1, format 165 x 235, objętość 51 str., oprawa miękka
Pomimo postępującej cywilizacji ruch jest ciągle podstawową formą aktywności życiowej człowieka. Motoryczność ludzka jako zjawisko biologiczne społeczne jest przedmiotem poznania tworzącej się dziedziny wiedzy antropomotoryki - zmierzającej do opracowania spójnej teorii wyjaśniającej zjawiska procesy związane z różnorodnymi formami aktywności ruchowej człowieka swoistej właściwości jego osobowości.
Antropomotoryka rozpatruje ruchowy aspekt ludzkiej egzystencji zarówno w dostrzegalnych jego formach (tzw. przejawy, efekty motoryczne, sprawność zewnętrzna), jak i w zakresie leżących u jego podstaw osobniczych możliwość organizmu (sprawność wewnętrzna, funkcjonalna). Każdy ruch ludzki ma bo wiem określone biologiczne podłoże (Raczek 1986, 1990,1993, Szopa 1992 1995, Szopa i wsp. 1996, Szopa 1998, Osiński 2000). Takie podejście pozwał na wyraźne odróżnienie, zarówno w strukturze właściwości motoryczności, jak i w sposobach pomiaru tego co potencjalne (a więc wewnętrzne), od tego efektywne, zewnętrzne, a więc związane z ruchem (Szopa 1998).
Osobnicze możliwości ruchowe, określane jako potencjał motoryczny (Bober 1986) wyznaczają właściwości organizmu warunkujące sprawność główni dwóch procesów:
- uwalniania energii mięśniowej umożliwiających przemieszczanie ciała lub jego części w przestrzeni, zależnych głównie od funkcji układu mięśniowego i oddechowo-krążeniowego (tzw. procesy energetyczne),
- koordynowania (kontroli) ruchów związanych z funkcjonowaniem centralnego i obwodowego układu nerwowego (tzw. procesy informacyjne).
Spis treści
1. Teoretyczno-empiryczne podstawy problematyki badań.1.1. Istota i zakres koordynacyjnej sfery potencjału motorycznego człowieka.
1.2. Neuro-funkcjonalne i psychiczne predyspozycje zdolności koordynacyjnych
1.3. Przegląd koncepcji strukturalizacji koordynacyjnej sfery potencjału motorycznego.
1.3.1. Teoretyczne i empiryczne modele struktury specyficznych zdolności koordynacyjnych.
1.3.2. Koncepcje hierarchizacji zdolności koordynacyjnych
1.3.3. Funkcjonalne kompleksy zdolności koordynacyjnych
1.4. Charakterystyka specyficznych zdolności koordynacyjnych.
1.4.1. Zdolność orientacji czasowo-przestrzennej.
1.4.2. Zdolność kmestetycznego różnicowania
1.4.3. Zdolność szybkiej reakcji motorycznej.
1.4.4. Zdolność rytmizacji ruchów
1.4.5. Zdolność zachowania równowagi
1.4.6. Zdolność sprzężenia ruchów.
1.4.7. Zdolność dostosowania motorycznego .
1.4.8. Zdolność wysokiej częstotliwości ruchów.
1.5. Teoretyczne podstawy diagnostyki koordynacyjnego obszaru motoryczności człowieka.
2. Problem, cel i hipotezy badawcze.
3. Materiał i metody badawcze
3.1. Materiał badań.
3.2. Zakres badań
3.2.1. Wiedeński System Testowy (Wiener Test System)
3.2.2. System prób komputerowych „Motoryk".
3.2.3. Laboratoryjne narzędzia pomiaru zdolności koordynacyjnych
3.3.4. Pomiary zdolności koordynacyjnych testami sportowo-motorycznymi.
3.3. Metody analityczne
4. Wyniki badań i dyskusja
4.1. Podstawowe parametry statystyczne wykorzystanych w analizach zmiennych.
4.2. Struktura czynnikowa właściwości koordynacyjnych diagnozowanych Wiedeńskim Systemem Testowym.
4.3. Struktura czynnikowa pomiarów laboratoryjnych i systemem „Motoryk".
4.4. Struktura czynnikowa pomiarów właściwości koordynacyjnych testami sportowo-motorycznymi.
4.5. Empiryczny model struktury koordynacyjnych zdolności motorycznych studentek i studentów AWF
4.6. Profile specyficznych właściwości koordynacyjnych studentek i studentów .
5. Podsumowanie.
6. Wnioski końcowe.
7. Streszczenie
Książka
-
ISBN:
83-87478-44-X
-
Autor:
Krystyna Gawlik,Anna Walaszczyk