Manipulacja powięzi w zespołach bólowych układu ruchu

Szczecin 2010, wydanie 1, format 200 x 270, ojętość 256 str, oprawa twarda
Tłumaczenie książki Fascial Manipulation for musculoskeletal pain  (Padova 2004) znanego włoskiego autora Luigiego Stecco. Dzięki tej publikacji, osoby zajmujące się rehabilitacją, mogą poznać nowe terapeutyczne narzędzie stosowane z bardzo dobrym skutkiem w leczeniu dysfunkcji mięśniowo - szkieletowych. Dysfunkcje takie zazwyczaj obejmują stawy, nerwy i mięśnie, jednak właściwa terapia powinna być skupiona na najbardziej podatnej tkance, czyli na powięzi. Powięź, zarówno pod względem makroskopowej i mikroskopowej struktury, jest mapą, która może pomóc w ustaleniu przyczyny dysfunkcji układu ruchu. Książka ta, będąca wynikiem tysięcy przeprowadzonych zabiegów w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat, zawiera niezbędne wskazówki do czytania tej mapy.
Nieniejsza pozycja przedstawia między innymi:
    * połączenia powięzi z mięśniami, kośćmi, stawami i nerwami (anatomia powięzi);
    * koordynującą rolę powięzi w odniesieniu do wszystkich komponentów układu ruchu (fizjologia powięzi);
    * manipulację objętej densyfikacją powięzi w celu przywrócenia jej fizjologicznego stanu (terapia powięzi);
    * dokładną lokalizację punktów stosowanych w manipulacji powięzi oraz ich związek z punktami spustowymi i akupunkturowym.
Nowe spojrzenie na anatomię, fizjologię i histologię powięzi pozwala uzyskać szybki i długotrwały efekt w leczeniu dysfunkcji układu ruchu.
W pierwszej części książki analizowany jest związek pomiędzy śródmięsną, omięsną i namięsną z powięzią głęboką. Analiza ta rozciąga się na wszystkie 84 jednostki mięśniowo--powięziowe (mp) ciała. To dzięki ciągłości powięzi regulowane i koordynowane jest napięcie wrzecion mięśniowych i organów ścięgnistych Golgiego umiejscowionych w obrębie każdej jednostki mięśniowo-powięziowej.
W drugiej części przedstawiono makroskopową strukturę powięzi. Przegrody międzymięśniowe tworzą przedziały otaczające jednokierunkowe łańcuchy mięśniowe, czyli sekwencje mięśniowo-         -powięziowe. Sekwencje te, kontrolując ruchy w danej płaszczyźnie przestrzennej, są połączone poprzez powięź, co zapewnia skoordynowaną aktywność różnych segmentów.
Trzecia część dotyczy wewnątrzpowięziowych włókien kolagenowych. Wyróżniamy włókna podłużne, uporządkowane zgodnie z trakcjami sekwencji mięśniowo-powięziowych oraz włókna tworzące organizację spiralną dzięki trakcji mięśni ukośnych zaangażowanych w złożone czynności motoryczne.
Książka prezentuje nie tylko dogłębną analizę powięzi, ale również oferuje przydatne wskazówki dla określenia przyczyny dysfunkcji. Przedstawiony jest szczególny sposób zbierania danych, który pozwala na szybkie zidentyfikowanie punktów wymagających manipulacji.
    * jeśli ból dotyczy tylko jednego segmentu ciała identyfikacja dokładnej części stawu gdzie manifestuje się ból wskazuje zaburzoną jednostkę mięśniowo-powięziową, którą należy poddać leczeniu
    * jeśli ból dotyczy kilku segmentów a analiza wykazuje że jego dystrybucja odpowiada określonej płaszczyźnie przestrzennej, celem leczenia będzie przywrócenie posturalnej równowagi
    * jeśli ból jest trudny do określenia i nasilają go złożone czynności motoryczne, należy ustalić zaburzoną spiralę i poddać ją leczeniu.
    * Te innowacyjne teorie wspierane są przez wiele cytatów z tekstów anatomicznych.
Przedmową opatrzył Piotr Godek, ortopeda, osteopata
Ta książka wprowadza czytelnika w fascynujący świat powięzi – w swego rodzaju warstwowy mikrokosmos będący osnową dla wszystkich narządów ludzkiego ciała.
Fascynujące jest jednak bardziej to, że w tym labiryncie włókien i płaszczyzn tworzących skomplikowane trójwymiarowe układy terapeuci manualni poprzez swe zabiegi mają realny wpływ na  funkcjonowanie tego mikrokosmosu. Wykazano, że zabiegi manualne, wpływając na stan uwodnienia substancji podstawowej  (środowiska dla włókien kolagenowych budujących system powięziowy), bardzo istotnie wpływają na mechaniczne właściwości powięzi.  Działając  więc na poziomie makroskopowym, mamy realny wpływ na układ powięziowy nawet na poziomie ultrastruktury. Powięź jest „cierpliwa”, „wybacza  wiele” –  powtarzające się  mikrourazy w mechanizmach przeciążeń, uszkodzenia strukturalne (urazowe i jatrogenne), a nawet niekompetentny dotyk, mając ogromne właściwości adaptacyjne. Jednak po przekroczeniu bariery adaptacji powięź staje się „surowym sędzią”. Dolegliwości bólowe obserwowane w przebiegu zmian funkcjonalnych (densyfikacji) powięzi , początkowo jako miejsca zwiększonej wrażliwości, punkty spustowe czy zespoły uciskowe gałązek nerwowych, z czasem uzewnętrzniają się w postaci zmian strukturalnych w narządzie ruchu  –  od plastycznych odkształceń nasad kostnych do zaawansowanych zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych. Oto jak w codziennej praktyce terapeuty eksponowane są odległe skutki zaburzenia prawidłowej interakcji systemu powięziowego. Jednak powinniśmy być świadomi, że poniżej poziomu naszej obserwacji  –  gdzieś na poziomie mikroskopowym istnieją zaburzenia ukrwienia i drenażu narządów trzewnych,  układu dokrewnego, a nawet centralnego systemu nerwowego poprzez densyfikację powięzi prowadzących wiązki naczyniowo-nerwowe i limfatyczne. A skoro tak, być może zaburzenia psychosomatyczne, immunologiczne, łącznie z zespołami autoagresji,  a nawet procesy nowotworowe są tylko z pozoru daleką konsekwencją dysfunkcji systemu powięziowego.